tryby życia

Monthly Archives: Maj 2022

Hipopotam nilowy

Hipopotam nilowy (Hippopotamus amphibius) – gatunek dużego, przeważnie roślinożernego ssaka, należącego do rodziny hipopotamowatych (Hippopotamidae), w obrębie której wyróżnia się dwa współcześnie żyjące gatunki (drugim jest dużo mniejszy hipopotam karłowaty). Hipopotam nilowy jest jedynym żyjącym przedstawicielem rodzaju Hippopotamus.Hipopotamy mają charakterystyczny wygląd: beczkowaty tułów, brak owłosienia na ciele, krótkie nogi, dużą głowę i znaczne rozmiary. Pod względem wielkości dorównują nosorożcom białym, ustępując jedynie słoniom. Pomimo przedstawiania zwierzęcia w kulturze masowej jako łagodnego, ze względu na wygląd, który wielu uważa za komiczny, są jednymi z najbardziej niebezpiecznych i agresywnych ssaków. Populacja szacowana jest na 125-150 tys. osobników na wolności, jednak wciąż[4] zagrażają im kłusownicy i utrata naturalnych siedlisk.Zobacz obraz źródłowy

Zając szarak

Zając szarak ( Lepus europaeus) to ssak z rodziny zającowatych o szarobrązowym kolorze ciała, białym spodzie. Ma bardzo duże i silne nogi oraz serce. Bardzo szybko biega. Naturalnymi wrogami zająca są: lis, myszołów, wrona siwa, pies, wilk, kuna, tchórz, orzeł przedni, puchacz, jastrząb. Zające czynią szkody w sadownictwie, niszcząc korę drzew.Długość ciała (bez ogona) 550–680 mm, długość ogona 75–140 mm, długość ucha 100–140 mm, długość tylnej stopy 124–185 mm; masa ciała 3,5–5 kg . Ogon zająca szaraka jest od góry czarny, na spodzie biały. Uszy są dłuższe od głowy. Łapy są wąskie i twarde, przystosowane do biegania.Zobacz obraz źródłowy

Wiewiórka Pospolita

Wiewiorka pospolita, miedzioryt kolorowany (Johann Daniel Meyer, 1748) Melanistyczna wiewiórka pospolita w Parku Zdrojowym w Cieplicach Śląskich-Zdroju Tułów wraz z głową wiewiórki pospolitej osiągają łącznie długość 20–24 cm, ogona   Zobacz obraz źródłowy

Leming styl życia

ryb życia Lemingi nie zapadają w sen zimowy, ale zachowują aktywność przez cały rok. Żerują w dzień i w nocy. Pomiędzy gniazdem a żerowiskiem tworzą sieć podziemnych korytarzy.

dieta  poszczególnych gatunków lemingów jest podobna. Latem dominują w niej pokarmy pochodzenia roślinnego: pędy turzyc i traw, oraz mchy i nasiona, natomiast w okresie zimowym żywią się korą i gałązkami niskich drzew i krzewów. Czasami lemingi zjadają także owady, a w okresach braków

Domena: eukarionty
Królestwo: zwierzęta
Podtyp: kręgowce
Typ: strunowce     Zobacz obraz źródłowy